1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 98
تفسير 19. مريم آية 75
Number of verses: 98
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
قُلْ مَن كَانَ فِي الضَّلَالَةِ فَلْيَمْدُدْ لَهُ الرَّحْمَٰنُ مَدًّا ۚ حَتَّىٰ إِذَا رَأَوْا مَا يُوعَدُونَ إِمَّا الْعَذَابَ وَإِمَّا السَّاعَةَ فَسَيَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ شَرٌّ مَّكَانًا وَأَضْعَفُ جُندًا 75
بگو: «کسی که در گمراهی است، باید خداوند به او مهلت دهد تا زمانی که وعده الهی را با چشم خود ببینند: یا عذاب (این دنیا)، یا (عذاب) قیامت! (آن روز) خواهند دانست چه کسی جایش بدتر، و لشکرش ناتوانتر است!»

ترجمه
 بگو: هركه در گمراهى است، خداوند رحمان (طبق سنّت خود) مدّتى به او مهلت و مدد مى‏دهد، تا زمانى كه آنچه را وعده داده مى‏شوند ببینند، یا عذاب (این دنیا) یا (عذاب) قیامت را. پس (در آن روز) خواهند دانست چه كسى جایگاهش بدتر ولشكرش ناتوان‏تر است.

نکته ها
«مَدّ» و «امداد» به یك معناست، لكن به گفته‏ى راغب، معمولاً «امداد» در مورد كار پسندیده ومحبوب و «مدّ» در مورد كار ناپسند و مكروه استفاده مى‏شود.
خداوند متعال به همه‏ى كسانى كه راه شرّى را انتخاب كنند، مهلت مى‏دهد. این مهلت براى این است كه شاید توبه كنند، یا فرزندان صالحى از نسل آنان به وجود آید. گرچه برخى گمراهان از مهلت الهى سوء استفاده كرده، گناهان بیشترى مرتكب مى‏شوند و عذاب خود را بیشتر مى‏كنند.(130)
لطف حقّ با تو مداراها كند
چون كه از حد بگذرد رسوا كند
امام صادق‏علیه السلام درباره «اذا رأوا ما یوعدون» فرمودند: آن وعده‏ى ظهور حضرت قائم‏علیه السلام است و «شرّ مكاناً» یعنى روز قیام قائم معلوم خواهد شد كه چه كسى در موقعیّت ناپسند و ضعیف قرار دارد.(131)


130) تفسیر اطیب‏البیان.
131) كافى، ج‏1، ص‏431.

پيام ها
1- سنّت خداوند بر این است كه زمینه‏ى حركت و رشد را براى همه‏ى انسان‏ها فراهم كند، واین انسان است كه اگر گمراهى را برگزید. خداوند مدّتى به او مهلت مى‏دهد، «مَن كان فى الضلالة فلیَمدد» و اگر راه هدایت را در پیش گرفت خداوند بر هدایتش مى‏افزاید. «و یزیداللّه الّذین اهتدوا هدىً»
 2- مهلت و امداد، برخاسته از رحمت الهى است. «فلیَمدُد له الرّحمن»
 3- كفّار بارها به خطر و عذاب تهدید مى‏شدند، ولى آنان متذكّر نمى‏شدند. «مایوعدون»
 4- خدا بعضى گمراهان را در دنیا عذاب مى‏كند وحساب قیامتش همچنان باقى مى‏ماند، ولى بعضى را تنها در قیامت كیفر مى‏دهد. «اِمّا العذاب واِمّا السّاعة»
 5 - در لحظه‏ى مرگ، مقام و موقعیّت، بستگان و نفرات به كار نمى‏آیند. «شرٌّ مكاناً و اضعف جنداً»
 6- قیامت روز ظهور حقایق و كشف و شهود است. « حتّى اذا رأوا... فسیعلمون...»

Copyright 2015 almubin.com