1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 135
تفسير 20. طه آية 12
Number of verses: 135
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
إِنِّي أَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ ۖ إِنَّكَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى 12
من پروردگار توام! کفشهایت را بیرون آر، که تو در سرزمین مقدّس «طوی» هستی!

ترجمه
پس همین كه نزد آتش آمد، ندا داده شد: اى موسى!
همانا من پروردگار تو هستم. پس كفش خود را بیرون آور، به درستى كه تو در سرزمین مقدّس «طُوى‏» هستى.

نکته ها
نام موسى در بیست سوره و 136 مرتبه در قرآن آمده وماجراى موسى‏علیه السلام از بزرگ‏ترین داستان‏هاى قرآن است، زیرا حدود نهصد آیه از قرآن را به خود اختصاص داده است.
كلمه «ربّ» كه از اسماى حسناى الهى است، بیش از 970 مرتبه در قرآن آمده است و خداوند در اوّلین تجلّى بر حضرت موسى علیه السلام خودش را با این نام به او معرفى فرمود. «انّى أنا ربّك» وچون نبوّت حضرت موسى علیه السلام با ندا و كلام الهى آغاز شد، لذا او را كلیم اللّه مى‏نامند. «و كَلَّم اللّه موسى تكلیماً»(24)
«وادى المقدّس» به مكان دور از عیب و گناه اطلاق مى‏گردد و «طوى» یعنى چیزى یا جایى كه با بركت آمیخته شده است.
در حدیثى مى‏خوانیم كه مراد از كندن دو كفش، دل كندن از دو نگرانى است: یكى نگرانى از وضع همسر در آن سرما و دیگرى، نگرانى از شرّ فرعون.(25) بعضى نیز آن را اشاره به همسر و فرزند و یا حبّ دنیا و آخرت دانسته‏اند. در تورات كنونى نیز عبارت «فاخلع نعلیك» به همین تعبیر آمده است.(26)


24) نساء، 164.
25) تفسیر نورالثقلین.
26) تورات، سِفر خروج، فصل سوّم.

پيام ها
 1- چه بسا انسان به قصد كارى گام برمى‏دارد، امّا به نتیجه دیگرى مى‏رسد. «آتیكم منها بقَبَس... نُودى»
 رفت موسى كآتشى آرد بدست‏
آتشى دید او كه از آتش بِرَست‏
 2- همین كه اراده‏ى خداوند بر تحقّق چیزى تعلّق گرفت، تمام وسایل به خدمت آن هدف درمى‏آیند. (تاریكى شب، باردارى همسر، گم‏كردن راه، دیدن آتش، همه مقدّمه جذب موسى‏علیه السلام و ارائه وحى و نبوّت به او در میعادگاه الهى شد.)
 3- هر كجا كه ناباورى احساس مى‏شود، باید تأكید بیشترى كرد. «اِنّى انَا ربّك»
 4- آثار قداست و معنویت كار باید در ظاهر افراد نیز پیدا باشد. «فاْخلع نعلیك»
 5 - رابطه‏ى عمیق با خداوند، در گرو دل كندن از وابستگى‏هاست. «فاْخلَع نعلیك»
 6- براى دریافت مسئولیت، فروتنى از ابتدائى‏ترین لوازم است. «فاخلع نعلیك»
 7- بعضى از مكان‏ها داراى قداست خاصى هستند. «فاخلع نعلیك‏اِنّك بالواد المقدّس» (پابرهنه‏شدن وبیرون‏آوردن كفش، از آداب ورود به مكان‏هاى مقدّس است)
 8 - پیام‏هاى مقدّس، در مكان‏هاى مقدّس نازل مى‏شوند. «نُودىَ... بالواد المقدّس»
 9- پذیرش مسئولیت‏هاى آسمانى در دل پاك طبیعت، همچون؛ كوه طور، وادى مقدّس طُوى‏ و غار حرا بوده است. «نُودىِ... بالواد المقدّس طُوى‏»

Copyright 2015 almubin.com