1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 77
تفسير 25. الفرقان آية 49
Number of verses: 77
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
لِّنُحْيِيَ بِهِ بَلْدَةً مَّيْتًا وَنُسْقِيَهُ مِمَّا خَلَقْنَا أَنْعَامًا وَأَنَاسِيَّ كَثِيرًا 49
تا بوسیله آن، سرزمین مرده‌ای را زنده کنیم؛ و آن را به مخلوقاتی که آفریده‌ایم -چهارپایان و انسانهای بسیار- می‌نوشانیم.

ترجمه
و او خداوندى است كه بادها را مژده‏اى پیشاپیش (باران) رحمتش فرستاد و از آسمان، آبى پاكیزه‏كننده فرو فرستادیم.
تا به وسیله‏ى آن سرزمین مرده (و پژمرده و خشك) را زنده گردانیم و آن را به چهارپایان و مردمان بسیار از مخلوقات خود بنوشانیم.

نکته ها

«طهور» چیزى را گویند كه هم در نهایت پاكى است و هم پاك كننده مى‏باشد. كلمه‏ى «بلد» به معناى سرزمین است، خواه شهر باشد یا روستا ومزرعه، به دلیل آیه‏ى 58 سوره اعراف كه مى‏فرماید: «و البَلَد الطیّبُ یَخرُج نَباته باِذنِ ربّه» سرزمین نیكو با اذن پروردگارش گیاه خود را بیرون مى‏آورد، و روشن است كه روئیدن گیاه مخصوص شهر نیست. كلمه‏ى «اناسىّ» جمع «اِنسىّ» مرادف معناى «انسان» است.
چون معنى «بَلَد» و«بَلدة» یكى است، در توصیف آن فرمود: «میتاً» و نفرمود: «میتة» [323]
در استفاده از آب، بیشترین سهم به كشاورزى اختصاص دارد، بعد حیوانات بیشترین استفاده را از آن مى‏برند و سپس انسان‏ها. به خاطر همین، در آیه‏ى شریفه ابتدا از كشاورزى و احیاى زمین یاد شده است، سپس از حیوانات، آن گاه از انسان.
بادها فواید بسیارى دارند از جمله: هوا را لطیف مى‏كنند، ابرها را انتقال مى‏دهند، حرارت را كم مى‏كنند و گیاهان را بارور مى‏سازند.


323) تفسیر قرطبى.

پيام ها

1- حركت بادها، به اراده‏ى خداوند است. «هوالّذى ارسل الریاح»
2- بادها انواع مختلفى دارند و گاهى با باران ملازمند. «ارسل الریاح... انزلنا...»
3- نزول باران از ابر با اراده‏ى خداوند است. «انزلنا»
4- آب هم پاك است و هم پاك كننده، جسم آدمى و اشیاى دیگر را پاك مى‏كند و در وضو و غسل نیز مایه‏ى پاكى روح انسان است. «طهوراً»
5 - زندگى بشر مرهون نباتات و حیوانات است. (زنده شدن زمین و سیرابى چارپایان، قبل از سیراب شدن انسان آمده است)
6- كارهاى خدا از طریق اسباب طبیعى صورت مى‏گیرد. «ارسل‏الریاح - انزلنا - لنحیى»

Copyright 2015 almubin.com