ترجمه
و برخى از مردم (به زبان) مى‏گویند: به خداوند ایمان آورده‏ایم، پس هرگاه در راه خدا آزار ببینند، اذیّت و آزار مردم را به عنوان عذاب خداوند قرار مى‏دهند، و اگر از جانب پروردگارت یارى و پیروزى رسد، با تأكید مى‏گویند: ما با شما بودیم. آیا (نمى‏دانند كه هیچ كس از) خدا به آنچه در دلهاى جهانیان مى‏گذرد، آگاه‏تر نیست؟

نکته ها
ظاهراً مراد از «العالمین» هر موجود باشعور از جنّ، ملك و انسان است.(112)
در اوّلین آیه‏ى این سوره خواندیم كه گمان نكنید بدون آزمایش، اظهار ایمان شما را مى‏پذیریم. «أحسب النّاس أن یتركوا ...» این آیه یكى از نمونه‏هاى آزمایش را بیان مى‏كند.

پيام ها
 1- اظهار ایمان برخى از مردم، زبانى است، نه قلبى. «و مِن الناس مَن یقول آمنّا»
 2- گاهى ایمان، اذیّت و آزار مردم را بدنبال دارد كه باید تحمّل كرد. «آمنّا - اوذى فى اللَّه»
 3- مؤمن، مقاوم است.  «ولنصبرنّ على ما اذیتمونا»(113) ولى منافق، ناپایدار است. «فاذا اوذى ... جعل...»
 4- ایمان واقعى در هنگام سختى‏ها روشن مى‏شود. «فاذا اوذى فى اللَّه» حضرت على‏علیه السلام مى‏فرماید: «فى تقلّب الاحوال علم جواهر الرّجال»(114) در فراز و نشیب‏ها و حالات گوناگون، جوهره‏ى انسان آشكار مى‏شود.
 5 - منافق، فرصت‏طلب است و به هنگام پیروزى خود را مؤمن مى‏داند، و در گرفتن مزایا، اصرار مى‏ورزد. «لیقولنّ انّا كنّا معكم»
 6- تظاهر و نهان‏كارى سودى ندارد، خداوند از درون همه آگاه است. «أولیس اللَّه باعلم بما فى صدور العالمین»