ترجمه
آن گاه كه دو نفر (از پیامبران خود) را به سوى آنان فرستادیم، پس تكذیبشان كردند، سپس با شخص سوّمى (آن دو را) تأیید كردیم، پس گفتند: همانا ما (از طرف خدا) به سوى شما فرستاده شدهایم.
كفّار گفتند: شما جز بشرى مثل ما نیستید و خداى رحمان چیزى (بر شما) نازل نكرده است، شما جز دروغ نمىگویید.
پیامبران گفتند: پروردگار ما مىداند كه ما به سوى شما فرستاده شدهایم.
و بر ما، جز تبلیغ آشكار و روشن، وظیفهى دیگرى نیست.
نکته ها
برخى انسانها به وجود خدا اعتقاد دارند، ولى مسألهى نبوّت را نمىپذیرند و مىگویند خداوند به ما عقل داده و نیازى به وحى نداریم. این اعتقاد ناشى از عدم شناخت صحیح خداست، چنانكه در آیهاى دیگر مىفرماید: «و ما قدروا اللّه حقّ قدره اذ قالوا ما انزل اللّه على بشر من شىء»(602)
602) انعام، 91.
پيام ها
1- گاهى باید دعوت به حقّ و امر به معروف به صورت گروهى باشد. «ارسلنا... اثنین فعزّزنا بثالث»
2- لجاجت، درد بى درمان است. (حتى انبیا را تكذیب كردند.) «كذبوهما»
3- با تكذیب دشمن، دست از كار و هدف نكشید، نفرات خود را تقویت كنید. «فكذّبوهما فعزّزنا بثالث»
4- گاهى چند پیامبر، هم زمان به سوى یك قوم اعزام مىشدند. «اثنین... بثالث»
5 - تعداد مبلّغان، به نیاز جامعه بستگى دارد. «ارسلنا الیهم اثنین فعزّزنا بثالث»
6- در مدیریّت، وقتى كسى را به مأموریّتى مىفرستید رهایش نكنید و او را تأیید و تقویت كنید. «فعزّزنا بثالث»
7- كثرت افراد لایق، سبب عزّت است. «فعزّزنا بثالث»
8 - عزّت و ذلّت به دست خداست، گرچه فرد یا چیزى واسطه شود. «فعزّزنا»
9- در مدیریّت، همیشه نیروى ذخیره داشته باشید. «بثالث»
10- كفّار تمام كمالات را نادیده و همه چیز را با دید ظاهرى مىنگرند. «بشر مثلنا»
11- بعضى، تكلیف و امر و نهى را مخالف رحمت الهى مىدانند و گمان مىكنند معناى رحمت، آزادى بىقید و شرط و رها بودن انسان است. «ما انزل الرّحمن من شىء»
12- در برابر انكارهاى پى در پى دشمن، دل خود را با یاد خدا آرامش دهید. «ربّنا یعلم...»
13- وظیفهى انبیا، روشنگرى و تبلیغ آگاهى بخش است و ضامن نتیجه نیستند. «و ما علینا الاّ البلاغ»