1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 88
تفسير 38. ص آية 17
Number of verses: 88
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
اصْبِرْ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَاذْكُرْ عَبْدَنَا دَاوُودَ ذَا الْأَيْدِ ۖ إِنَّهُ أَوَّابٌ 17
در برابر آنچه می‌گویند شکیبا باش، و به خاطر بیاور بنده ما داوود صاحب قدرت را، که او بسیار توبه‌کننده بود!

ترجمه
(اى پیامبر!) بر آن چه مى‏گویند شكیبا باش و بنده‏ى ما داود را یاد كن كه صاحب قدرت بود، امّا با این حال، همواره روى به سوى درگاه ما داشت.
 همانا ما كوه‏ها را رام كردیم در شامگاهان و بامدادان، همراه او تسبیح گویند.
و پرندگان را (نیز) گرد آورده (و تسخیر او كردیم) تا همگى به داود رجوع كنند (و در ذكر خدا با او هماهنگ گردند).
 و فرمانروایى و حكومت او را استوار داشتیم و به او حكمت و داورى عادلانه و فیصله بخش دادیم.

نکته ها
در این سوره به تاریخ نه نفر از انبیا اشاره شده كه سرگذشت سه نفر به تفصیل و شش نفر به اجمال مطرح شده است. اولین نفر حضرت داود است كه با ده كمال ستایش شده است.
در این آیات، براى حضرت داود ده كمال مطرح شده است:
الف) الگوى صبر براى پیامبر اسلام صلى الله علیه وآله. «و اصبر على ما یقولون واذكر عبدنا داود»
ب) بندگى خداوند. «عبدنا»
ج) بازگشت به خدا و انابه‏هاى پى در پى. «انّه اوّاب»
د) قدرت داشتن. «انّا سخّرنا الجبال معه»
ه) تسخیر كوه‏ها و هم نوایى آنها با او. «یسبّحن معه»
و) عرضه‏ى پرندگان بر او. «و الطیر محشورة»
ز) هم نوایى آنها در انابه با او. «كلّ له اوّاب»
ح) حاكمیّت و حكومت. «شددنا ملكه»
ط) حكمت الهى. «آتیناه الحكمة»
ى) داورى حقّ و فیصله دادن به اختلافات. «فصل الخطاب»
در قرآن، در چندین آیه از پرندگان سخن به میان آمده است، از جمله:
الف) ماجراى حضرت ابراهیم و زنده شدن چهار پرنده. «فخذ اربعة من الطیر»(16) كه پرندگان وسیله آشنایى با توحید و معادشناسى قرار مى‏گیرند.
ب) یكى از معجزات حضرت عیسى ساختن مجسمه‏اى از یك پرنده بود كه با دمیده شدن نَفَس حضرت حیات گرفت. «انّى اخلق لكم من الطین كهیئة الطیر فانفخ فیه فیكون طیراً»(17)
ج) در این آیه پرندگان هم نوا با داود مى‏شوند. «والطیر محشورة»
د) هدهد كه براى سلیمان خبر آورد و نامه‏رسانى كرد. «اذهب بكتابى هذا فالقه الیهم»(18)
ه) پرندگان منطق دارند و انبیا آن را مى‏دانند. «علّمنا منطق الطیر»(19)
و) پرندگانى كه وسیله‏ى نابودى دشمنان مى‏شوند. «و ارسل علیهم طیراً ابابیل»(20)
ز) پرندگان، تسبیح و نماز آگاهانه دارند. «كلّ قد علم صلاته و تسبیحه»(21)
مراد از حكمت، معارف محكم، یقینى و غیر قابل تردید است، بر خلاف علم كه همواره در معرض خطا و تردید است.


16) بقره، 260 .
17) مائده، 110 .
18) نمل، 28.
19) نمل، 16 .
20) فیل، 3 .
21) نور، 41 .

پيام ها
 1- لازمه‏ى رهبرى، سعه‏ى صدر و صبر در مقابل سخنان تلخ دیگران است. «اِصبر على ما یقولون»
 2- یاد تاریخ گذشتگان، عامل صبر در برابر سختى‏ها و مشكلات است. «و اِصبر... واذكر»
 3- استهزا و تبلیغات سوء كار همیشگى مخالفان است. «اصبر على ما یقولون» (فعل مضارع رمز استمرار است).
 4- استهزا و تبلیغات دشمن بسیار سخت و شدید است. (زیرا پیامبرى را كه سعه صدر و حلم دارد خسته و محتاج به صبر مى‏كند). «اصبر على...»
 5 - انبیا نیز به مواعظ الهى نیازمندند. «اِصبر...»
 6- نقش الگوها در تربیت فراموش نشود. «واذكر عبدنا داود»
 7- سرچشمه‏ى قدرت بر صبر، عبودیّت و سرسپردگى به خداست. «عبدنا داود»
 8 - قدرت در دست فرعون سبب استبداد است، «و فرعون ذوالاوتاد» ولى در دست مردان خدا همراه با تضرّع و بندگى است. «داود ذاالاید انّه اوّاب»
 9- توبه و انابه‏ى صاحبان قدرت، سزاوار ستایش است. «ذاالاید انّه اوّاب»
 10- توبه و انابه‏اى ارزشمند است كه مختصر و لحظه‏اى نباشد. «اوّاب» حضرت داود بسیار انابه مى‏كرد و در همه امور زندگى به خداوند روى مى‏آورد و این توجّه دائمى سبب قدرت او بود. «ذا الاید انّه اوّاب»
 11- انسان در اثر تكامل معنوى مى‏تواند طبیعت را با خود همراه كند. «سخّرنا الجبال معه»
 12- یك عمل انقلابى داود (كه در آیه 251 سوره بقره آمده است «و قتل داود جالوت...») آن همه الطاف الهى را به دنبال داشت.  «سخرنا الجبال معه... شددنا ملكه و آتیناه الحكمة»
 13- بهترین زمان براى یاد خدا شامگاهان و صبحگاهان است. «بالعشىّ والاشراق»
 14- شرط دریافت الطاف خداوند عبودیّت است. «عبدنا - ذاالاید - آتیناه الحكمة»
 15- كافران هر چه مى‏خواهند لجاجت كنند و سر تعظیم در برابر خدا فرود نیاورند، امّا بدانند هستى در حال تسبیح خداست. «یسبّحن»
 16- كوه‏ها نوعى شعور دارند «معه یسبّحن» و حیوانات زمان را مى‏شناسند. «معه یسبّحن بالعشىّ...»
 17- محور تسبیح حیوانات و جمادات هستى، تسبیح اولیاى خداست. «معه یسبّحن... كلّ له اوّاب»
 18- پرندگان داراى نوعى شعور نسبت به خداوند و هستى هستند. «والطیر محشورة كل له اوّاب»
 19- حكومت باید بر اساس حكمت و عدالت باشد. «شددنا ملكه و آتیناه الحكمة و فصل الخطاب»
 20- حضرت داود، از پیامبرانى است كه نبوّت و سلطنت را با یكدیگر داشته است. «شددنا ملكه - و آتیناه الحكمة»
 21- دین از سیاست جدا نیست و برخى انبیا حكومت داشته‏اند. «ذاالاید - شددنا ملكه - فصل الخطاب»
 22- ما نیز باید حكومت مردان خدا را تقویت كنیم. جمله «شددنا ملكه» رمز آن است كه شما نیز ملك و حكومت اولیاى الهى به او را تقویت كنید.
 23- رهبران جامعه باید شرائطى داشته باشند. ارتباط دائمى با خداوند «انّه اوّاب» قدرت، «شددنا ملكه» حكمت، «و آتیناه الحكمة» و توانایى بر فیصله دادن بخاطر منطق قوى. «فصل الخطاب»

Copyright 2015 almubin.com