1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 88
تفسير 38. ص آية 84
Number of verses: 88
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
قَالَ فَالْحَقُّ وَالْحَقَّ أَقُولُ 84
فرمود: «به حق سوگند، و حق می‌گویم،

ترجمه
(خداوند) فرمود: به حقّ سوگند و حقّ مى‏گویم: كه جهنّم را از تو و تمام كسانى كه از تو پیروى كنند پر خواهم كرد.
(اى پیامبر! به مردم) بگو: من از شما (به خاطر رسالتم) هیچ پاداشى طلب نمى‏كنم و من اهل تكلّف نیستم.
او جز تذكّرى براى جهانیان نیست.
و خبرش را پس از مدّتى خواهید دانست.

نکته ها
رابطه میان گوینده و گفتار چهار نوع است:
الف) هم گوینده باطل است، هم سخن باطل است.
ب) گوینده بر باطل است، ولى سخن حقّى مى‏گوید.
ج) گوینده بر حقّ است ولى حرفش باطل است.
د) هم گوینده حقّ است و هم كلام او حقّ است.
خداوند، هم خودش حقّ است و هم سخنش حقّ است. «قال فالحقّ و الحقّ اقول»
در آغاز این سوره، سخن از ذكر به میان آمد، «ص والقران ذى الذكر» در پایان سوره نیز از ذكر این گونه یاد شده است: «ان هو الا ذكر للعالمین»
مراد از تكلّف كه پیامبر آن را از خود نفى مى‏كند، آن است كه من سخنانم روشن و منطقى است و چیزى را بر شما تحمیل نمى‏كنم. «ما انا من المتكلّفین»
چنانكه در ذیل آیه 67 این سوره: «قل هم نبأ عظیم» گفتیم، بر اساس روایات مراد از «نبأ عظیم» خبر ولایتِ علىّ بن ابى‏طالب‏علیهما السلام است كه آیه پایانى سوره نیز همانند آنجا، از ضمیرِ «هو» استفاده كرده و مى‏فرماید: این خبر پس از مدّتى آشكار گشته و از آن آگاه مى‏شوید. «ان هو الا ذكر للعالمین و لتعلمنّ نبأه بعد حین»
جالب آنكه در آیات دیگر نیز مزد رسالت پیامبر، مودّت اهل‏بیت ذكر شده و در این آیات نیز پس از نفى مزد مادّى بر رسالت، به این امر توجّه شده است.

پيام ها
 1- خداوند جز حقّ نمى‏گوید. (مقدّم شدن كلمه‏ى «حقّ» بر «اقول» نشانه‏ى آن است كه او جز حقّ نمى‏گوید). «و الحقّ اقول»
 2- در برابر تأكید اهل باطل، شما نیز با جدّیت سخن بگویید. شیطان گفت: «لاغوینّهم...» خداوند فرمود: «لأملئنّ جهنّم»
 3- در قیامت، رهبران كفر و پیروانشان در یك جا جمع خواهند شد. «جهنّم منك و ممّن تبعك»
 4- شیطان جسم دارد زیرا پر شدن جهنّم در صورتى است كه ابلیس داراى جسم باشد. «لأملئنّ»
 5 - مبلّغ باید بى‏توقّعى خود را به مردم اعلام كند. «قل ما اسئلكم علیه من اجر»
 6- شرط توفیق در تبلیغ، توقّع نداشتن از مردم است. «قل ما اسئلكم»
 7- پیامبران، نه تنها توقّع مادّى، بلكه هیچ گونه انتظارى از مردم نداشتند. «من اجر»
 8 - یكى از شرایط توفیق در تبلیغ، نداشتن تكلّف است. (مؤمن، در عمل و سخن و معاشرت، خود و دیگران را به زحمت نمى‏اندازد). «ما انا من المتكلّفین» تصنع و تكلّف و ظاهرسازى عملى ناپسند و مذموم است.
 9- كسى مى‏تواند جهان را آزاد كند كه خود گرفتار قیود و عادات و رسوم ساختگى نباشد. «ما انا من المتكلّفین ان هو الا ذكر للعالمین»
 10- رسالت قرآن جهانى و فرا ملّیتى است. «ذكر للعالمین»
 11- قرآن كتاب بیدارى و هشیارى است. «ذكر للعالمین»
 12- انسان بدون قرآن در معرض انواع غفلت‏ها و نسیان‏هاست. «ان هو الا ذكر للعالمین»
 13- بشر در آینده از اخبار مهم قرآن (پیرامون تحقّق وعده‏ها و پیروزى متّقین و صالحین) آگاه خواهد شد. «لتعلمنّ نبأه بعد حین»

Copyright 2015 almubin.com