1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 75
تفسير 39. الزمر آية 7
Number of verses: 75
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
إِن تَكْفُرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنكُمْ ۖ وَلَا يَرْضَىٰ لِعِبَادِهِ الْكُفْرَ ۖ وَإِن تَشْكُرُوا يَرْضَهُ لَكُمْ ۗ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ ۗ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُم مَّرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ۚ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ 7
اگر کفران کنید، خداوند از شما بی‌نیاز است و هرگز کفران را برای بندگانش نمی پسندد؛ و اگر شکر او را بجا آورید آن را برای شما می‌پسندد! و هیچ گنهکاری گناه دیگری را بر دوش نمی‌کشد! سپس بازگشت همه شما به سوی پروردگارتان است، و شما را از آنچه انجام می‌دادید آگاه می‌سازد؛ چرا که او به آنچه در سینه‌هاست آگاه است!

ترجمه
اگر كفران كنید، پس (بدانید) خداوند از شما بى نیاز است و براى بندگانش كفران را نمى‏پسندد. و اگر شكرگزار باشید آن را براى شما مى‏پسندد و هیچ گناهكارى بار (گناه) دیگرى را بر نمى‏دارد، سپس بازگشت شما به سوى پروردگارتان است، پس شما را به آن چه عمل مى‏كردید خبر خواهد داد، همانا او به آن چه در سینه‏هاست بس آگاه است.

نکته ها
در آیه‏ى قبل، نعمت‏هاى خداوند در آفرینش انسان و رزق مادى او مطرح شد، در این آیه سخن از وظیفه‏ى انسان در شكرگزارى از این نعمت‏هاست.
مراد از كفر در این آیه، كفران نعمت است، به دلیل آن كه در مقابل آن، از تشكّر سخن به میان آمده است.
خداوند ما را بیش از خودمان دوست دارد، او كفران و ناسپاسى را براى ما نمى‏پسندد ولى ما براى خود مى‏پسندیم.
چون در آیه مطرح شده كه هر كس مسئول كار خویش است و محل رسیدگى به امور قیامت است، آیه با جمله‏ى «انّه علیم بذات الصدور» پایان پذیرفت تا بگوید: داورِ آن روز همه‏ى چیزها را مى‏داند.

پيام ها
 1- فرمان عبادت، نشانه‏ى نیاز خداوند به ما نیست. «ان تكفروا فان اللّه غنىٌّ»
(همان گونه كه دستور خانه سازى رو به خورشید، نشانه‏ى نیاز خورشید به ما نیست. خداوند نه تنها به ما، بلكه به هیچ چیزى نیاز ندارد چنانكه در جاى دیگر مى‏فرماید: «فانّ اللّه غنىٌ عن العالمین»(9)).
 2- كفر و انحراف خود را به مشیّت و اراده‏ى الهى نسبت ندهید. (برخى كفّار و مشركان، راه خود را خواست خداوند مى‏دانستند). «لا یرضى لعباده الكفر»
 3- خداوند منحرفان را نیز بنده‏ى خود مى‏داند. «لعباده الكفر»
 4- شكر، كلید رضایت خداست. «ان تشكروا یرضه لكم»
 5 - در شیوه‏ى دعوت، گام به گام پیش رویم. گام اوّل فرمود: او بى نیاز است، گام دوّم فرمود: او به كفر شما راضى نیست، گام سوم فرمود: ایمان و شكر شما به سود شماست و در پایان فرمود: اگر سركشى كنید به حسابتان مى‏رسد. «غنى عنكم - لا یرضى - ینبّئكم»
 6- خداوند عادل است و هر كس جزاى كار خودش را مى‏بیند. «لا تزر وازرةٌ»
 7- هر كس مسئول كار خویش است و نمى‏توان گناه كسى را به دوش دیگرى انداخت. «و لا تزر وازرة وزر اخرى»
 8 - در تهدید كسانى كه گناهشان قطعى نیست، راه عفو را باز گذارید. (كلمه‏ى «ینبئكم» مى‏فرماید: از عملكردتان خبر مى‏دهد و نمى‏فرماید: به عملكردتان كیفر مى‏دهد).
 9- مقدار پاداش و كیفر به عملكرد خود ما بستگى دارد. «ما كنتم تعملون»
 10- دقّت در پاداش و كیفر، به علم دقیق الهى مربوط است. «انّه علیم بذات الصدور»
 11- علم الهى، هم عمیق است، هم گسترده، هم به ظاهر است، هم به باطن. «بذات الصدور»
 12- خداوند نیّت‏ها و انگیزه‏هاى اعمال را مى‏داند. «علیم بذات الصدور»


9) آل‏عمران، 97.

Copyright 2015 almubin.com