1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 54
تفسير 41. فصلت آية 50
Number of verses: 54
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
وَلَئِنْ أَذَقْنَاهُ رَحْمَةً مِّنَّا مِن بَعْدِ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ هَٰذَا لِي وَمَا أَظُنُّ السَّاعَةَ قَائِمَةً وَلَئِن رُّجِعْتُ إِلَىٰ رَبِّي إِنَّ لِي عِندَهُ لَلْحُسْنَىٰ ۚ فَلَنُنَبِّئَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِمَا عَمِلُوا وَلَنُذِيقَنَّهُم مِّنْ عَذَابٍ غَلِيظٍ 50
و هرگاه او را رحمتی از سوی خود بعد از ناراحتی که به او رسیده بچشانیم می‌گوید: «این بخاطر شایستگی و استحقاق من بوده، و گمان نمی‌کنم قیامت برپا شود؛ و (بفرض که قیامتی باشد،) هرگاه بسوی پروردگارم بازگردانده شوم، برای من نزد او پاداشهای نیک است. ما کافران را از اعمالی که انجام داده‌اند (بزودی) آگاه خواهیم کرد و از عذاب شدید به آنها می‌چشانیم.

ترجمه
و اگر بعد از سختى‏اى كه به انسان رسیده از طرف خود رحمتى به او بچشانیم حتماً مى‏گوید: «این رحمت، حقّ من است» (و چنان مغرور مى‏شود كه مى‏گوید:) گمان نمى‏كنم قیامتى بر پا شود و اگر هم به سوى پروردگارم بازگردانده شوم حتماً براى من نزد او بهترین (منزلت) خواهد بود.» پس ما كسانى را كه كفر ورزیدند، حتماً به آن چه انجام داده‏اند آگاه خواهیم كرد، و قطعاً از عذاب سخت به آنان خواهیم چشاند.

نکته ها
دنیاگرایى عامل غفلت و گاهى انكار معاد است. در سوره‏ى كهف آیه‏ى 35 مى‏خوانیم كه شخصى وارد باغ و بستان خود شد و همین كه سرسبزى آن را دید گفت: این باغ از بین رفتنى نیست «ما اظنّ ان تبید هذه ابدا» و قیامتى هم در كار نیست «ما اظنّ الساعة قائمة» و اگر مرا در قیامت برگردانند، بهتر از این باغ و بستان خواهند داد «لاجدنّ خیراً منها...» در این آیه نیز مى‏خوانیم: برخى افراد همین كه به رحمتى مى‏رسند قیامت را منكر مى‏شوند و مى‏گویند: بر فرض اگر قیامتى باشد، بهترین‏ها از ما خواهد بود.

پيام ها
 1- انسان منحرف كم‏ظرفیّت و مغرور است و در اولین مرحله رسیدن به نعمت بد مستى مى‏كند. «لئن اذقناه رحمة... لیقولنّ هذا لى» (چنانكه در اولین برخورد با شرّ از درون مأیوس مى‏شود «یؤوس قنوط» وفریاد مى‏زند. «اذا مسّه الشر جزوعا»(82))
 2- انسان، از خداوند طلبى ندارد و به هر نعمتى برسد از لطف اوست. «رحمةً منّا»
 3- سرچشمه‏ى رحمت از اوست «رحمة منّا» ولى سرچشمه‏ى سختى‏ها عملكرد و خصلت‏هاى خود انسان است. «ضراء مسّته» و نفرمود: «ضراءً منّا»
 4- تلخ و شیرینى دنیا اندك است؛ در حدّ چشیدن و لمس كردن. «اذقنا - مسّته»
 5 - انسان كافر خودخواه است و كامیابى‏ها را حقّ قطعى خود مى‏پندارد. «هذا لى» (چنانكه قارون مى‏گفت: سرمایه‏ام به خاطر علمى است كه نزد من است. «على علم عندى»(83))
 6- رفاه و نعمت، نشانه‏ى لیاقت و استحقاق و عاقبت به خیرى نیست. (قرآن در این آیه از كسى كه خود را لایق مى‏داند انتقاد مى‏كند). «هذا لى»
 7- هر چه انسان به خودش توجّه كند، از مبدأ و معاد غافل مى‏شود. «هذا لى و ما اظنّ السّاعة قائمة»
 8 - كمترین نعمت، برخى انسان‏ها را به باطل مى‏كشاند تا آنجا كه مى‏گوید: نعمت حقّ من است. «هذا لى» قیامت نیست. «و ما اظن الساعة قائمة» بر فرض كه قیامت باشد، بهترین‏ها براى من است. «ان لى عنده للحسنى»
 9- كفّار براى خود منطق و استدلال ندارند و عقیده آنان بر اساس گمان است. «و ما اظن الساعة»
 10- شك و تردید در قیامت، نشانه كفر است. «و ما اظن الساعة قائمة... الّذین كفروا»
 11- در قیامت حقیقت و باطن اعمال براى انسان كشف مى‏شود. «فلننبّئن الّذین كفروا بما عملوا»
 12- در قیامت ابتدا جرم خلافكار به او فهمانده مى‏شود، سپس عذاب مى‏شود. «فلننبّئن... فلنذیقنّهم»
 13- كسى كه پندار غلط خود را محكم و با قاطعیّت مى‏گوید، باید پاسخ محكم و با قاطعیّت دریافت كند. پاسخِ «انّ لى عنده للحسنى» جمله‏ى «فلننبّئن الّذین كفروا» و «فلنذیقنّهم من عذاب غلیظ»


82) معارج، 20.
83) قصص، 78.

Copyright 2015 almubin.com