ترجمه
آیا خدایانِ باطلِ مشركان، احكامى از دین كه خداوند به آن اذن نداده براى مشركان قرار دادهاند و اگر فرمان قطعى (خداوند مبنى بر مهلت دادن به منحرفان) نبود قطعاً میان مشركان (به هلاكت) حكم مىشد و همانا ستمكاران برایشان عذابى دردناك است.
نکته ها
امام علىعلیه السلام به فرزندش مىفرماید: «لو كان لربّك شریك لاَتَتك رسله»(19) اگر پروردگارت شریكى مىداشت پیامبرانى از جانب او نزد تو مىآمدند. این آیه همان معنا را مىفرماید: آیا شركایى كه براى خدا مىپندارید مكتب و آیینى به شما عرضه كردهاند؟
امام زین العابدینعلیه السلام دربارهى مهلتهاى الهى مىفرماید: «كان جزائى منك فى اول ما عصیتك النار»(20) خدایا كیفر من در اولین معصیت دوزخ بود (ولى تو به من مهلت دادى).
19) نهجالبلاغه، نامه 31.
20) صحیفه سجّادیه، دعاى 16.
پيام ها
1- انسان نیازمند قانون است و این نیاز را خدا مىتواند برآورده سازد، نه دیگران. «ام لهم شركاء شرعوا لهم»
2- شریعت بر حقّ تنها با اذن الهى محقق مىشود و بدون اذن او هیچ چیز جنبه شرعى و الهى ندارد. «ما لم یأذن به اللّه»
3- بدعت در دین و تشریع قوانین خارج از اذن خدا شرك به اوست. «شركاء شرعوا لهم من الدین ما لم یأذن به اللّه»
4- سنّت قطعى خداوند آن است كه همهى مردم مهلتى براى نشان دادن جوهره خود داشته باشند. «و لولا كلمة الفصل»
5 - مهلت دادن به منحرفین یك لطف الهى است تا شاید به فكر توبه یا ایمان بیفتند و اگر این لطف نبود انسان با اولین گناه خود به كیفر نابودى مىرسید. «لولا كلمة الفصل لقضى بینهم»
6- شرك ظلم است و مشرك ظالم. «ام لهم شركاء... انّ الظالمین»