1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 45
تفسير 50. ق آية 38
Number of verses: 45
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
وَلَقَدْ خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَمَا مَسَّنَا مِن لُّغُوبٍ 38
ما آسمانها و زمین و آنچه را در میان آنهاست در شش روز [= شش دوران‌] آفریدیم، و هیچ گونه رنج و سختی به ما نرسید! (با این حال چگونه زنده‌کردن مُردگان برای ما مشکل است؟!)

ترجمه
و همانا ما آسمان‏ها و زمین و آنچه را میان آنهاست، در شش روز (دوره) آفریدیم و هیچ رنج و خستگى به ما نرسید.

نکته ها
«لُغوب» به معنى رنج و خستگى است كه در مورد قدرت‏هاى محدود بشرى معنا دارد. امّا در مورد خداوند كه قدرتش نامحدود است مفهومى ندارد. كسى كه قادر است آسمان و زمین را به آسانى بیافریند، آیا از آفرینش دوباره ما عاجز است؟!
مراد از «یوم» در آیه، روز و یا شبانه روز نیست، شاید مقصود شش مرحله و دوران است، زیرا روز به معناى متعارف بعد از پیدایش آسمان و زمین پیدا شده است.
فخر رازى این آیه را پاسخى به عقیده یهودیان مى‏داند كه مى‏گویند: خداوند، آفرینش را روز یكشنبه آغاز كرد و جمعه به پایان رساند و شنبه به استراحت پرداخت!
آفرینش خداوند، ویژگى‏هایى دارد:
1. بدیع و ابتكارى است. «بدیع السّموات و الارض»(44)
2. هدفدار است. «ما خلقت هذا باطلا»(45)
3. در حال تغییر و تحوّل و گسترش است. «و انّا لموسعون»(46)
4. با برنامه و اندازه‏گیرى است. «كل شى‏ء خلقناه بقدر»(47)
5. هر چیز در حد خود كامل است. «احسن كل شى‏ء خلقه»(48)
6. تدریجى و مرحله به مرحله است. «خلقنا... فى ستّة ایّام»
در آیه پانزدهم خواندیم: آیا ما نسبت به آفرینش نخستین عاجز ماندیم. «أفعیینا بالخلق الاول» و در این آیه مى‏فرماید: ذرّه‏اى خستگى در ما راه نیافت. «و ما مسّنا من لغوب»


44) بقره، 117.
45) آل‏عمران، 191.
46) ذاریات، 47.
47) قمر، 49.
48) سجده، 7.

پيام ها
 1- آسمان را ساده ننگریم كه به تعبیر قرآن، محل قدرت‏نمایى خداود، داراى وسعت بسیار و طبقات متعدد است. «السموات»
 2- در آفرینش تدریجى موجودات، اسرار و حكمت‏هایى است، وگرنه در قدرت بى‏نهایت خداوند ضعف و خستگى و خللى راه ندارد و او مى‏تواند با یك اراده و در یك لحظه همه چیز را خلق كند. «خلقنا... فى ستّة ایّام»
 3- براى قدرت مطلقه الهى، خستگى مفهوم ندارد. «ما مسّنا من لغوب»

Copyright 2015 almubin.com