ترجمه
این بتها جز نامهایى بیش نیستند كه شما و پدرانتان، نامگذارى كردهاید. خداوند هیچ گونه برهانى (بر حقانیّت آنها) نفرستاده است. (مشركان)، جز گمان و آنچه كه دلخواهشان است پیروى نمىكنند، در حالى كه ازسوى پروردگارشان هدایت به سراغشان آمده است.
نکته ها
منظور از «سلطان» در قرآن، دلیل و برهان است كه مایهى سلطه علمى مىگردد.
بتپرستان، هر یك از بتها را مظهر امرى مىدانستند؛ یكى را مظهر قدرت، یكى علم، یكى محبّت، یكى خشم و.... قرآن مىفرماید: این عناوین و القاب دهان پركن، هیچ خاصیّتى ندارد و این اسمها، بى مسمّى است.
پيام ها
1- به هر شعار و عنوان و لقبى، نباید توجّه كرد. «أسماء سمّیتموها»
2- نیاكان، فرهنگسازان نسل بعد از خود هستند. «سمّیتموها أنتم و آباءكم»
3- تقلید كوركورانه، گرچه از نیاكان و پدران باشد، ممنوع است. «أنتم و آباءكم»
4- شرك، برخاسته از خیالپردازى و موهومگرایى است و هیچ گونه پشتوانه منطقى ندارد. «سمّیتموها... ما أنزل اللّه بها من سلطان»
5 - عقاید، باید بر اساس برهان باشد و حدس و گمان و تقلید، كافى نیست. «ما أنزل اللّه بها من سلطان ان یتّبعون الاّ الظن»
6- هدایت از سوى خداوند است، «جاءهم من ربّهم الهدى» و گمراهى از هواى نفس. «تهوى الانفس»
7- هوا پرستى، محكوم است. «یتبعون... ما تهوى الانفس»
8 - خداوند، بر همه اتمام حجّت كرده است و پس از آمدن وحى، دیگر انسان عذرى ندارد. «و لقد جاءهم من ربّهم الهدى»
9- ارشاد و هدایت، از شئون ربوبیّت است. «من ربّهم الهدى»
10- هرگاه راههایى را محكوم مىكنید، راه حق را ارائه دهید. «جاءهم من ربّهم الهدى»
11- راه علم و راه وحى، حق است. «سلطان... من ربّهم الهدى» ولى سلیقههاى شخصى «أنتم» و نیاكان «آباءكم» و راه ظنّ و گمان «الا الظنّ» و راه هوى و هوس «تهوى الانفس» همه باطلاند.