ترجمه
آیا آبى را كه مىنوشید دیدهاید؟
آیا شما آن را از ابر بارانزا فرو آوردید یا ما فرو فرستندهایم؟
اگر بخواهیم آن را شوروتلخ مىگردانیم، پس چرا سپاسگزارى نمىكنید؟
نکته ها
«مُزْن» به ابر سفید بارانزا گفته مىشود، «اُجاج» آب شور همراه با تلخى است.
در حدیث مىخوانیم: هرگاه رسول خداصلى الله علیه وآله آب مىنوشید، مىفرمود: «الحمدللّه الّذى سقانى عَذباً فُراتاً برحمته و لم یجعله مِلحاً اُجاجاً بذنوبى»(59)، خدا را شكر كه به واسطه رحمتش به ما آب گوارا نوشاند و به خاطر گناهانِ ما، آن را شور قرار نداد.
توجّه به نقش آب در رفع تشنگى «تشربون»، چگونگى پیدایش آب «من المزن»، فروآمدن باران «نحن المنزلون»، و مزه و طعم آن «لو نشاء لجعلناه اجاجاً»، انسان را به شكرگذارى وامىدارد. «فلولا تشكرون»
الطاف دائمى خداوند، نشانه عجز او از تغییر و تحوّل نیست. جمله «لو نشاء» به معناى آن است كه ما آب را شور نمىكنیم ولى مىتوانیم این كار را انجام دهیم.
توجّه به نعمتها، هم اعتقاد توحیدى انسان را بالا مىبرد، «نحن الزارعون... نحن المنزلون» هم روحیه تشكر را در انسان زنده مىكند و هم استبعاد زنده شدن دوباره و معاد را برطرف مىكند.
59) وسائل، ج 25، ص257.
پيام ها
1- استدلالهاى قرآن، فراگیر، ساده و در عین حال عمیق است. نگاهى به آب، براى توجّه انسان به مبدأ و معاد كافى است. «أفرأیتم الماء الّذى تشربون»
2- نزول آب قابل نوشیدن، نشانه حكمت وقدرت الهى است.«الماء الّذى تشربون»
3- نزول باران از آسمان، از قدرت انسان خارج است و این براى خداشناسى كافى است. «ءأنتم انزلتموه من المزن ام نحن المنزلون» (هیچ عملى بدون اراده الهى تحقق پیدا نمىكند.)
4- آفرینش، كلاس تدبّر، «أفرأیتم...» تذكّر، «أفلا تذكّرون» و زمینهساز تشكّر است. «فلولا تشكرون»