1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 24
تفسير 59. الحشر آية 1
Number of verses: 24
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۖ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ 1
آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، برای خدا تسبیح می‌گوید؛ و او عزیز و حکیم است!

ترجمه
 آنچه در آسمان‏ها و آنچه در زمین است، براى خدا تسبیح كنند (و خدا را به پاكى مى‏ستایند) و اوست قدرتمند شكست ناپذیر حكیم.

نکته ها
در قرآن، حدود 85 بار واژه «تسبیح» بكار رفته است. در نماز نیز در حالات مختلف ركوع، سجود و قیام، موضوع تسبیح خدا به طور برجسته به چشم مى‏خورد.
تسبیح در لغت، به معناى شنا و حركت تند در آب و هوا است و در اصطلاح، منزّه دانستن خداوند از عیب‏ها و سرعت در عبادت اوست.
خداوند داراى دو نوع صفات است: ثبوتیّه و سلبیّه؛ ثبوتیّه، كمالات خدا را بیان مى‏كند، مثل علم و قدرت، امّا سلبیّه، خداوند را از هرگونه عجز و جهل و نیاز منزّه مى‏داند. تسبیح، نسبت به صفات سلبیّه است و حمد، نسبت به صفات ثبوتیّه.
در مواردى از قرآن و نماز، تسبیح و حمد الهى در كنار هم آمده‏اند. «یسبّح بحمده»(1)، «سبحان ربّى الاعلى و بحمده» و این جمع میان صفات ثبوتیّه و سلبیّه است، به این معنا كه گوینده، هم خداوند را از هر عیبى دور مى‏داند و هم به خاطر دریافت الطاف الهى، او را ستایش مى‏كند.
تسبیح موجودات‏
بعضى گفته‏اند مراد از تسبیح موجودات، تسبیح تكوینى است نه تشریعى، یعنى همه‏ى موجودات به زبان حال، نه زبانِ قال، خدا را تسبیح و تنزیه مى‏كنند، زیرا آفرینش هر موجودى، دلیل بر علم و حكمت و قدرت خداوند و منزّه بودن او از هر گونه جهل و لغو و عجز است. پس نیازى نیست كه موجودات، به زبان تسبیح بگویند، بلكه وجودشان، تسبیح خداوند است.
امّا به نظر مى‏رسد مراد قرآن از تسبیح موجودات، تسبیح با زبان باشد، زیرا:
اگر آفرینشِ حكیمانه موجودات نشانه تسبیح باشد، ما این نشانه را مى‏فهمیم در حالى كه در آیه‏اى دیگر مى‏فرماید: شما تسبیح موجودات را نمى‏فهمید. «لاتفقهون تسبیحهم»(2)
اگر آفرینش، نشانه تسبیح بود، مثل ساختمان زیبا كه مهندس و معمار خود را ستایش مى‏كند، پس چرا مى‏فرماید: «كلّ قد علم صلاته و تسبیحه»(3) موجودات به نماز و تسبیح خود علم دارند و این امر از روى درك و شعور است نه تكوینى و ناآگاهانه.
تسبیح موجودات نسبت به خداوند دائمى است. در بعضى سوره‏ها به صورت فعل ماضى آمده است: «سبّح» و در بعضى فعل مضارع. «یسبّح»


1) اسراء، 44.
2) اسراء، 44.

پيام ها
 1- موجودات آسمان‏ها و زمین، نوعى شعور و درك دارند. «سبّح للّه»
 2- اگر بعضى انسان‏ها اهل تسبیح نیستند، ولى تمام هستى تسبیح‏گوى خدا هستند. «سبّح للّه...»
 3- عزّت و حكمت الهى است كه همه را به تسبیح جذب مى‏كند. «سبّح للّه... و هو العزیز الحكیم»
 4- گرچه قدرت، در افراد عادى عامل از دست رفتن تعادل است، ولى خداوند هم قدرت دارد و تمام كارهایش نیز حكیمانه است. «العزیز الحكیم»

توضيحات
 سیماى سوره حشر
 این سوره بیست و چهار آیه دارد و در مدینه نازل شده است.
 به مناسبت كلمه‏ى «حَشر» كه در آیه دوم آمده، آن را «حشر» نام‏گذارى كرده‏اند. البتّه مراد از آن، حشر در قیامت نیست، بلكه اجتماع مردم براى كوچ كردن است.
 آغاز و انجام این سوره درباره تسبیح همه موجودات هستى براى خداوند است و محتواى آن بیشتر درباره همكارى منافقان با یهودیان مدینه براى توطئه علیه مسلمانان است كه قرآن مى‏فرماید: نقشه‏هاى آنان به جایى نمى‏رسد و جز خوارى و شكست، چیزى براى آنها به دنبال ندارد.

Copyright 2015 almubin.com