ترجمه
اهل آتش و اهل بهشت یكسان نیستند، اهل بهشت همان رستگارانند.
نکته ها
مصداق روشن كسانى كه خداوند را فراموش كردند، منافقانند. در آیه 67 سوره توبه درباره منافقان مىخوانیم: «نسوا اللّه فنسیهم» البتّه خداوند فراموشكار نیست، بلكه لطف خود را از آنان باز مىدارد. «و ما كان ربّك نسیّا»(56)
غفلت، خطرناكترین آفت انسان است. قرآن مىفرماید: گروهى از مردم، از چهارپایان بدترند، زیرا غافلند، «أولئك كالانعام بل هم أضل أولئك هم الغافلون»(57) بنابراین غفلت از خدا «نسوا اللّه»(58)، غفلت از قیامت «نسوا یوم الحساب»(59) و غفلت از آیات الهى، «اتتك آیاتنا فنسیتها»(60) باعث سقوط انسان به مرحلهاى پستتر از حیوانیّت مىشود.
كسى كه خدا را فراموش مىكند، قهراً فردى بىراهه، بىرهبر، بىهدف و بىقانون، غرق در شهوات مىشود و تمام هدفها و عملكردش سلیقهاى و مطابق تمایلات و هوسهاى خودش مىشود و این بزرگترین خطر براى انسان است.
كسىكه لطف او را فراموش كند، مأیوس شده و به بن بست مىرسد.
كسىكه عفو او را فراموش كند، خود را قابل اصلاح نمىبیند و دست به هر كارى مىزند.
كسىكه رهبران الهى را فراموش كند، دنبال هر طاغوتى مىرود و فاسد مىشود.
كسىكه قانونِ او را فراموش كند، هر روز به سراغ صدایى مىرود و سر در گم مىشود.
كسىكه راه او را فراموش كند، در میان صدها راه دیگر گیج شده و به بىراهه مىرود.
كسىكه اولیاى او را فراموش كند، دوستان ناباب او را به بازى مىگیرند.
كسى كه نعمتهاى خدا را فراموش كند، متملّق دیگران مىشود.
كسى كه خدا را فراموش كند، قهراً اهداف حكیمانهى او در مورد آفرینش انسان را فراموش خواهد كرد و هركه هدف خلقتش را فراموش كند، عمر، سرمایه واستعدادش را هدر مىدهد.
انسان فطرتاً خداشناس است و فراموشى، عارض بر او مىشود. كلمه «نسیان» در موردى است كه قبلاً علم و توجه باشد.
56) مریم، 64.
57) اعراف، 179.
58) توبه، 67.
59) ص، 26.
60) طه، 126.
پيام ها
1- مؤمنان، در معرض غفلت از یاد خدا هستند و نیاز به هشدار دارند. «یا أیّها الّذین آمنوا اتقوا اللّه... و لاتكونوا كالّذین نسوا اللّه»
2- گام اول سقوط، از خود انسان است، خودفراموشى كیفر الهى است. «نسوا اللّه فانساهم»
3- كیفر الهى متناسب با عمل است. «نسوا اللّه فانساهم أنفسهم»
4- گناه و انحراف، ثمره غفلت از یاد خداست. «نسوا اللّه فانساهم أنفسهم أولئك هم الفاسقون»