ترجمه
(یاد آور) زمانى كه حواریون گفتند: اى عیسى بن مریم! آیا پروردگارت مىتواند (با دعاى تو) از آسمان، خوانى (از غذا) براى ما فرود آورد؟ عیسى گفت: اگر مؤمنید، از خدا پروا كنید!
گفتند: (ما نظر بدى نداریم و بهانه جو نیستیم بلكه) مىخواهیم از آن بخوریم و دلهایمان اطمینان یابد و بدانیم كه به ما راست گفتهاى و بر آن مائدهى آسمانى از گواهان باشیم.
نکته ها
نام گذارى این سوره به «مائده»، به خاطر همین درخواست مائدهى آسمانى است.
«مائده» هم به معناى غذاست، هم سفرهاى كه در آن غذا باشد.
چون حواریّون شیوهى سؤالشان از عیسى علیه السلام كمى بىادبانه بود، به جاى «یا رسول اللّه»، گفتند: «یا عیسى» و به جاى «آیا خدا لطف مىكند» گفتند: «آیا مىتواند؟» و به جاى «پروردگار ما»، گفتند: «پروردگارت»، جواب «اتّقوا اللّه» شنیدند.
پيام ها
1- اى پیامبر! از مردم خیلى توقّع نداشته باش! حواریّون عیسى هم با آنكه به آنان الهام مىشد و اقرار به ایمان و اسلام داشتند، باز معجزهاى دلخواهشان را مىخواستند. «اذ قال الحواریّون...»
2- تردید در قدرت خداوند «هل یستطیع ربّك» با دیدن آن همه معجزه از حضرت عیسى در گهواره و زنده كردن مرده و درخواست معجزهى مجدّد، در شأن حواریّون نبود. «اتّقوا اللّه»
3- اگر سوء نیّت هم نداشته باشیم، باید در خطابها و گفتگوها حریم افراد را حفظ كنیم. «اتّقوا اللّه»
4- مؤمن، نباید خدا را آزمایش كند. «هل یستطیع ربّك... اتّقوا اللَّه ان كنتم مؤمنین»
5 - تقوا، نشانهى ایمان است. «اتّقوا اللّه ان كنتم مؤمنین»
6- اطمینان قلبى، مرحلهاى بالاتر از ایمان است. «اتّقواللَّه ان كنتم مؤمنین قالوا نرید أن نأكل منها و تطمئنّ قلوبنا» حضرت ابراهیم نیز در پاسخ سؤال خداوند كه فرمود: «أو لم تؤمن»، مىفرماید: «بلى و لكن لیطمئنّ قلبى» [217]
217) بقره، 260.