1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 120
تفسير 5. المائدة آية 20
Number of verses: 120
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ جَعَلَ فِيكُمْ أَنبِيَاءَ وَجَعَلَكُم مُّلُوكًا وَآتَاكُم مَّا لَمْ يُؤْتِ أَحَدًا مِّنَ الْعَالَمِينَ 20
(به یاد آورید) هنگامی را که موسی به قوم خود گفت: «ای قوم من! نعمت خدا را بر خود متذکّر شوید هنگامی که در میان شما، پیامبرانی قرار داد؛ (و زنجیر بندگی و اسارت فرعونی را شکست) و شما را حاکم و صاحب اختیار خود قرار داد؛ و به شما چیزهایی بخشید که به هیچ یک از جهانیان نداده بود!

ترجمه
و (به یاد آورید) زمانى كه موسى به قوم خود گفت: اى قوم من! نعمت خدا را بر خود یاد آورید، هنگامى كه در میان شما پیامبرانى قرار داد و شما را پادشاهان قرار داد (كه صاحب اختیار مال و جان و ناموس و حكومت شدید) و به شما چیزهایى داد كه به هیچ یك از جهانیان نداده بود.

نکته ها
یاد نعمت‏ها، عامل عشق به خدا، شكر نعمت‏هاى او و تعبّد و تسلیم در برابر دستورات اوست. «اذكروا نعمة اللّه علكیم»
«ملِك» در لغت هم به معناى حاكم و زمامدار و هم به معناى صاحب و مالك آمده است و در روایتى از پیامبرصلى الله علیه وآله نقل شده است: هر كس از بنى‏اسرائیل كه داراى همسر، خدمتكار و مَركب بود به او ملك مى‏گفتند. [51] ضمناً اگر ملوك به معناى سلاطین باشد، همه‏ى مردم نمى‏توانند پادشاه باشند. بنابراین ملك، به معناى صاحب اختیار است.
نعمت‏هایى چون: عبور از رود نیل، نزول منّ و سلوى و جوشیدن دوازده چشمه‏ى آب از نعمت‏هاى ویژه‏ى بنى‏اسرائیل بود كه این آیه با جمله‏ى «آتاكم ما لم یؤت احداً» به آن اشاره مى‏كند.


51) تفسیرالمیزان.

پيام ها
1- براى دعوت مردم، باید از اهرم عاطفه استفاده كرد. «یاقوم»
2- باید پیش از دستورات الهى، مردم را با ذكر الطاف الهى، آماده كنیم. «اذكروا نعمة اللَّه...» (در این آیه ذكر نعمت‏هاست و در آیه‏ى بعد یك فرمان مهم صادر شده است)
3- از بزرگ‏ترین نعمت‏ها، نعمت نبوّت، حكومت و قدرت است. «اذ جَعل فیكم انبیاء و جَعلكم ملوكاً...»
4- از وظایف انبیا، یادآورى نعمت‏هاى الهى به مردم است. «اذكروا نعمة اللّه»
5 - قبل از حضرت موسى نیز در میان بنى‏اسرائیل پیامبرانى وجود داشته كه حضرت موسى وجود آنان را به عنوان نعمت یادآورى مى‏كند. «جَعل فیكم انبیاء»
6- انبیا از زمینه‏سازان حاكمیّت و استقلال بوده‏اند. (جمله «جَعل فیكم انبیاء» قبل از جمله «جعلكم ملوكاً» آمده است.)
7- از تاریخ عبرت بگیریم. قوم موسى پس از برخوردارى از لطف ویژه الهى و رسیدن به حكومت، گرفتار ذلت و مسكنت شدند. «لم یؤت احداً من‏العالمین» به «باؤا بغضب من اللّه» [52] تبدیل شد.


52) بقره، 61.

Copyright 2015 almubin.com