ترجمه
(موسى ) گفت: پروردگارا! همانا من جز خود و برادرم، اختیار كسى را ندارم، پس میان ما و قوم فاسق و تبهكار فاصله بینداز.

نکته ها
حضرت موسى علیه السلام، پس از یأس از حركت بنى‏اسرائیل، به درگاه خداوند شكایت كرد.
درخواست فاصله افتادن، براى آن بود كه آتش قهر الهى یاران موسى را نیز فرا نگیرد و تنها دشمنان به كیفر برسند، یا اینكه درخواست مى‏كرد با مرگ كفّار، میان آنان و دشمنان فاصله افتد.
در اینكه چرا حضرت موسى فقط از خود و برادرش یاد مى‏كند و از آن دو نفر پرهیزكار كه با موسى همصدا شدند و مردم را براى ورود به شهر دعوت كردند یادى نمى‏كند، مفسّران سخنانى دارند، از جمله:
* موسى به ثبات قدم آن دو نفر هم اطمینان نداشت. [57]
* چون آن دو نفر از سوى مردم به سنگسار تهدید شده بودند، لذا موسى گفت: خدایا! من هیچ قدرتى ندارم، حتّى آن دو نفر در معرض خطرند. [58]

پيام ها
1- غالب دعاهاى قرآنى با استمداد از اسم ربّ است. «قال ربّ...»
2- در حالى همه‏ى مردم از ما بریده‏اند، به نجات دهنده‏ى اصلى متوسّل شویم. «فاذهب انت و ربّك... قال ربّ...»
3- شكایت پیامبران به خداوند و نفرین، وقتى است كه از ایمان واطاعت مردم مأیوس شوند. «ربّ انّى...»
4- سرپیچى از جهاد، فسق است. «فافرُق بیننا وبین القوم الفاسقین»
5 - یكى از بلاهاى اجتماعى دور شدن مردم از اولیاى خدا ومحروم شدن از فیض وجودشان است. «فافرُق بیننا وبین القوم الفاسقین»
6- یكى از بلاها و سختى‏هاى مؤمنان، زندگى با فاسقان و در میان آنان بودن است. «فافرُق بیننا وبین القوم الفاسقین»