ترجمه
و آنان براى خدا شریكانى از جنّ قرار دادند، در حالى كه آنان را نیز خدا آفریده است و از روى نادانى براى خداوند، پسران و دخترانى ساخته و پرداختند. خداوند برتر و منزّه است از آنچه آنان دربارهى او وصف مىكنند.
نکته ها
«خلق»، ایجاد چیزى از روى حساب است و«خرق»، پارهكردن چیزى بىرویّه و بىحساب. «خرقوا» یعنى بدون دقّت و مطالعه مطلبى را اظهار كردن، یا بدون حساب ساختن و و بى دلیل ادّعا كردن است. [425]
به گفتهى قرآن، مسیحیان، حضرت عیسى را و یهودیان حضرت عُزَیر را پسر خدا مىدانستند. [426] جمعى هم ملائكه را فرزندان خدا مىپنداشتند. زردشتیان، اهریمن را كه از جنّ بود رقیب خدا قرار داده و همهى بدىها را به او منسوب مىكردند، برخى عربها هم میان خدا و جنّ، نسبتى فامیلى معتقد بودند. «جعلوا بینه و بین الجنّة نَسَباً» [427] این آیه همهى آن گمانها را باطل شمرده و مىفرماید: خداوند از همهى این اوصاف، منزّه و برتر است.
425) تفسیر نمونه.
426) توبه، 30.
427) صافّات، 158.
پيام ها
1- جهل، ریشهى خرافه گرایى است. «خرقوا ... بغیر علم» (عقائد انسان نسبت به خداوند باید بر اساس علم باشد.)
2- چگونه مخلوق، شریك خالق مىشود؟ «شركاء... و خلقهم»
3- ازدواج و فرزند آورى، تأمین یك كمبود و نقص است و خداوند از این عیبها، منزّه است. «سبحانه»