ترجمه
چشم‏ها او را در نمى‏یابد، ولى او چشم‏ها را در مى‏یابد و او نامرئى و دقیق و باریك بین و آگاه است.

نکته ها
كلمه‏ى «بَصَر» هم به معناى چشم است و هم به معناى بصیرت. [429] بنابراین آیه را مى‏توان چنین معنا كرد: نه چشم ظاهرى، خداوند را مى‏بیند و نه دل به عمق معرفت او راهى دارد.
«لطیف» چند معنى دارد: 1- آنكه عطاى خود را كم بشمارد و طاعت مردم را بسیار،
2- دقیق، رسیدگى پنهانى به امور و باریك بینى، 3- خالق اشیاى ظریف و ناپیدا.
4- اهل‏مدارا و رفاقت، 5 - پاداش دهنده‏ى اهل وفا و بخشاینده‏ى اهل جفا.
امام رضاعلیه السلام فرمود: «لایقع الاوهام و لایُدرك كیف هو»، افكار و اوهام بر خداوند احاطه ندارد و ذات او آنگونه كه هست قابل ادراك نیست. [430]
خداوند، هرگز دیدنى نیست. همین كه حضرت موسى‏ از زبان مردم درخواست دیدن خدا را نمود، پاسخ شنید: «لَن تَرانِى» [431] هرگز مرا نخواهى دید. برخى از اهل‏سنّت گفته‏اند: خدا در قیامت دیده مى‏شود و به آیاتى همچون «الى ربّها ناظِرَة» [432] استدلال مى‏كنند. [433] غافل از آنكه خداوند، جسم و مادّه نیست و مراد از نظر به خداوند، نگاه با چشم دل است، زیرا دیدن با چشم، در جایى است كه چیزى داراى جسم، مكان، محدودیّت، رنگ و... باشد و همه‏ى اینها نشانه‏ى نیاز و عجز است كه خداوند از این نقص‏ها مبرّا مى‏باشد.
امام على علیه السلام مى‏فرماید: نه تنها چشم او را نمى‏بیند، بلكه وهم و فكر نیز نمى‏تواند بر او احاطه پیدا كند. [434] سعدى در ترسیم این مطلب مى‏گوید:
اى برتر از خیال و قیاس و گمان و وهم‏ و از آنچه گفته‏اند و شنیدیم و خوانده‏ایم
مجلس تمام گشت و به آخر رسید عمر ما همچنان در اوّل وصف تو مانده‏ایم
مراد از جمله‏ى «یدرك الابصار»، علم او به دیده‏هاى انسان است، مانند «سمیع» و «بصیر» كه به معناى علم او به شنیدنى‏ها و دیدنى‏هاست.

پيام ها
1- خداوند، جسم مادّى نیست. «لاتدركه الابصار»
2- هیچ كس از ذات خداوند آگاه نیست. «هو اللطیف»
3- هیچ پرده و مانعى جلوى علم خدا را نمى‏گیرد. «هواللطیف الخبیر»
4- با اینكه زشتى‏هاى ما را مى‏داند باز هم به ما لطف دارد. «وهو اللطیف الخبیر»
5 - خداوند به همه‏ى لطائف و رموز هستى آگاه است. «هواللطیف الخبیر»