ترجمه
همانا از سوى پروردگارتان، مایههاى بینش و بصیرت، (كتب آسمانى و دلائل روشن) براى شما آمده است. پس هر كه بصیرت یافت، به سود خود اوست و هر كس كورى گزید، به زیان خویش عمل كرده است و من نگهبان و ضامن (ایمان شما به اجبار) نیستم.
نکته ها
از آیهى 95 تا اینجا در معرّفى خدا و انتقاد از شرك بود، این آیه به منزلهى نتیجه و خلاصهى آیات گذشته است.
مشابه این آیه در قرآن زیاد است كه نتیجهى ایمان وكفر، خوبى وبدى، یا بصیرت وكوردلىِ انسان را متوجّه خود او مىداند. همچون:
* «لها ما كَسَبَت وعلیها ما اكتسبت» [435]
* «مَنعَمِلَ صالحاً فلنفسه ومَن اَساء فَعَلیها» [436]
* «اِنأحسنتُم أحسنتُم لانفُسِكم و اِنأساتُم فلها» [437]
435) بقره، 286.
436) فصّلت، 46.
437) اسراء، 7.
پيام ها
1- با نزول قرآن، راه عذرى بر هیچ كس باقى نمانده است. «قد جاءكم بصائر»
2- مردم در انتخاب راه، آزادند. «مَن أبصر ... و مَن عمى»
3- آگاه كردن مردم، از شئون ربوبیّت الهى است. «بصائر من ربّكم»
4- سود ایمان و زیان كفر مردم، به خودشان برمىگردد نه خدا. «فلنفسه... فعلیها»
5 - كیفر گروهى از مردم، نشانه باطل بودن تعالیم انبیا نیست، بلكه نشانهى كوردلى خود آنان است. «و مَن عمى»
6- وظیفهى پیامبر، ابلاغ است نه اجبار. «ما أنا علیكم بحفیظ»